“รากลึกของมูลเหตุก่อนจะมาถึงอุบัติเหตุเกือบทั้งหมดนั้นมีเหตุมาจากการเห็นอันตรายช้าเกินไป หรือไม่เห็นเอาเสียเลย หรือไม่รู้หรือรู้แต่ช้าเกินไป จึงทำให้แก้ไขสถานการณ์ไม่ทันหรือไม่สามารถป้องกันตนให้พ้นภัยได้ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะผู้ขับขี่ขาดทักษะในการสังเกตการณ์ที่ดี เพราะทักษะในการสังเกตการณ์ที่ป้องกันอุบัติเหตุได้นั้น จะได้มาก็ด้วยการลงทุนฝึกฝนจนชำนิชำนาญเท่านั้น ในการขับรถ เราใช้ตาตรวจหาอันตราย 87 เปอร์เซ็นต์ ฉะนั้นจึงจำเป็นต้องเข้าค่ายฝึกซ้อมสายตาให้หนัก มองไกล ๆ มองระยะกลาง ๆ และลดลงมามองในระยะใกล้ ๆ แล้วเหลือบตามองกระจก เพียงเท่านี้คุณก็จะเห็นได้โดยรอบ มองย้อนไปย้อนมาให้เห็นรอบ ๆ ตลอดเวลา ลงทุนฝึกไม่เกินเดือน รับรองว่าเปลี่ยนนิสัยการมองได้เด็ดขาด”
การแก้ไขไม่ยาก หากเห็นแต่ไกลหรือรู้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ทั้งนี้เพราะวิธีการแก้ไขหรือกลยุทธ์ที่ใช้มีไม่กี่อย่าง เพียงแค่สัญญาณหลบหลีก เปลี่ยนช่องทางเดินรถ และการชะลอรถ เบรก หรือเบรก วิธีการที่กล่าวมานั้นเชื่อว่าคุณเองก็เพียบพร้อมด้วยทักษะชนิดที่เกินพออยู่แล้ว ขอให้ได้เห็นหรือรู้ก่อน และมีระยะทางหรือเวลาที่เพียงพอเท่านั้น รับรองว่าคุณป้องกันอุบัติเหตุนั้นได้แน่นอน
เทคนิคของการสังเกตการณ์ที่ดี โดยสรุปมีดังนี้
1. เทคนิคการมอง แบ่งการมองเป็น 3 ระยะ คือ ระยะไกล ที่สามารถจะเห็นสถานการณ์จราจรในภาพรวม มีเวลาวิเคราะห์และแยกแยะสรรพสิ่งที่อาจก่อให้เกิดอุบัติเหตุมากพอ ระยะที่ 2 คือ ระยะกลาง เป็นขั้นเตรียมตัวเตรียมการแก้ไขสถานการณ์ ระยะที่ 3 เป็นช่วงลงมือแก้ไขเหตุการณ์ สูตรคือ “ไกล-กลาง-ใกล้”
2. นอกจากการมอง 3 ระยะดังกล่าวแล้ว ต้องบวกการมองกวาดตาด้วย เพราะเมื่อความเร็วรถเพิ่มขึ้น การมองเห็นด้านข้างจะลดลง อย่างเช่น ณ ที่ความเร็ว 100 กิโลเมตร/ชั่วโมง มุมองศาของตาจะแคบเหลือเพียง 40 องศาเท่านั้น จึงต้องชดเชยด้วยการมองกวาดตา
3. มองกระจก เพื่อตรวจสอบสภาวะการจราจรด้านข้างและด้านหลังอย่างสม่ำเสมอ อย่างน้อยทุก ๆ 10 วินาที
4. ทิ้งช่วงห่างจากรถคันหน้า วัดด้วยเวลาอย่างน้อย 2 วินาที ถ้าความเร็วไม่เกิน 60 กม./ชม. และสภาวการณ์ต่าง ๆ ดีประดุจดั่งฝัน ในกรณีที่ใช้ความเร็วมากกว่า 60 กม./ชม. หรือสภาวะการขับขี่ไม่ดีเหมือนฝัน ต้องทิ้งช่วงห่างอย่างน้อย 4 วินาทีหรือมากกว่านั้น มิฉะนั้นรถราและสภาวการณ์พวกนั้นจะบดบังทัศนวิสัยเสียสิ้น ถ้ามีรถคันใหญ่คันเล็กขับจี้ท้ายก็ให้เขาแซงไป
5. สังเกตและทำความเข้าใจกับเครื่องหมายป้ายทางทุกจุดทุกป้าย เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งช่วยหรือประกอบการสังเกตการณ์และการคาดการณ์ทั้งสิ้น ถ้าฝึกฝนมาดีพอ รับรองว่าเครื่องหมายป้ายต่าง ๆ จะไม่ “หลุดตา” ไปได้แม้แต้หนึ่งเดียว กระจกจากร้านรวง และแนวเสาไฟฟ้า ก็ใช้ให้เป็นประโยชน์กับการสังเกตการณ์ได้ หรือที่เรียกว่า Observation
