“มีข่าวผ่านสื่อบ่อย ๆว่ามีการวิวาทกันถึงฆ่ากันตายหรือรุมตื้บกันกลางเมือง อันเนื่องมาจากการใช้แตร บางคู่มีวุฒิภาวะถึงขั้นเป็นครูบาอาจารย์ เป็นนายตำรวจก็เข้าห้ำหั่นกันกลางถนน หน้าตายับเยินก็มี ดังนั้นสัญญาณแตรเป็นสัญญาณที่ต้องใช้ให้เป็น ใช้ให้ถูก ในด้านกฎหมายก็ได้พูดถึงด้วยความเป็นห่วงว่า “การใช้เสียงสัญญาณ ผู้ขัยขี่จะใช้ได้เฉพาะเมื่อจำเป็นหรือป้องกันอุบัติเหตุเท่านั้น แต่จะใช้เสียงยาวหรือซ้ำเกินควรไม่ได้” ที่กำชับไว้อย่างนั้นก็เพราะกลัวว่าจะลามปามไปถึงวิวาทะอุบัติเหตุ ที่นอกเหนือจากอุบัติเหตุทางรถยนต์”
ข้อแนะนำในการใช้สัญญาณแตรที่ควรคำนึงถึงคือ
1. ที่เกี่ยวกับคน – ไม่ว่าจะเป็นผู้คนเดินถนนหรือขับขี่ ต้องไม่ใช้แตรกับเขาเหล่านั้น ถ้ามีการ “ประสานตา” กันแล้ว แต่ถ้าไม่มีการประสานตาก็จำเป็นต้องใช้แตรเตือน แต่ต้องไม่กดแตรเสียงยาว หรือใช้แตรเสียงประหลาด ๆ
2. ขณะจะแซงขึ้นหน้ารถคันอื่น – หากมองผ่านกระจกข้างของเขาแล้วไม่สามารถมองเห็นผู้ขับขี่รถคันนั้นได้ ต้องใช้สัญญาณแตรเตือนให้เขารู้ตัว
3. มุมอับ มุมบอด – ที่มองเห็นได้ไม่ถึง 60 เมตร ต้องให้สัญญาณแตรโดยไม่ต้องลังเล
4. ในทุกกรณีที่ผู้ขับขี่สงสัย – ใช้สัญญาณแตรเตือน รวมทั้งเพื่อให้การคาดการณ์ถูกต้องแม่นยำอีกด้วย
สัญญาณแตรมีความหมายในทางสากลเพียงแค่ “ระวัง” หรือ “ฉันอยู่นี่” เท่านั้น ขอยอ่าได้เอาไปใช้เพื่อการณ์อย่างอื่นเลย เพราะนอกจาผิดแล้วยังน่าเกลียดอีกต่างหาก อย่างเช่น “แป๊น!!! เจตนาจะบอกว่า “ฉันอยู่นี่ที่รักจ๋า” เป็นต้น ส่วน “I am here” ก็อย่างเช่น รถใครก็ไม่รู้กำลังถอยหลังมาหาเราที่จอดอยู่ แล้วเราก็ไม่สามารถถอยหลังได้ ส่วนรถคันนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด อย่างนี้ก็ต้องใช้เสียงกันล่ะ อย่าบวกอารมณ์เข้าไปกับแตรอย่างเด็ดขาด ใช้ “เคาะ” แทนการกด เพราะเสียงแตรอาจยานหรือยาวจนเกิดเรื่องเกิดราวได้ การ “เคาะ” ถือเป็นการใช้แตรที่สุภาพที่สุด
สำหรับเด็กเล็ก (ตั้งแต่ 7 ขวบและต่ำกว่า) และคนที่เกิดก่อนนาน ๆ (คนชรา) ควร “เคาะแตร 2 ครั้ง” เพราะเป็นวัยที่มีวงจรความจำสั้นและสับสน การใช้แตรเพียงครั้งเดียวอาจอ่านการกระทำของเขาผิดไปได้
